တစ္ခါတုန္းက… အခန္းေလးတစ္ခန္းထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေလးတိုင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပေနၾကပါသတဲ့.
ပထမဖေယာင္းတိုင္ေလးက ေျပာတယ္…
“ငါက ၿငိမ္းခ်မ္းမႈဖေယာင္းတိုင္ေ
ဒီလိုနဲ႔ ပထမဖေယာင္းတိုင္ေလးရဲ ႔ မီးေတာက္ေလးဟာ တျဖည္းျဖည္းမွိန္လာၿပီး လုံးဝၿငိမ္းသြားပါေတာ့တယ္…။
ဒုတိယဖေယာင္းတိုင္ေလးကလည္း ေျပာတယ္…
“ငါကေတာ့ ‘ယုံၾကည္ခ်က္’ ဆိုတဲ့ဖေယာင္းတုိင္ေလးပါ… ငါကမရွိမျဖစ္အရာမဟုတ္ပါဘူး…
လို႔ ေျပာၿပီးမၾကာခင္ ေလေျပေလးတစ္ခ်က္အေဝ့မွာ ဒုတိယဖေယာင္းတိုင္မီးစေလးလည
တတိယဖေယာင္းတိုင္းေလးကလည္း သူ႔အလွည့္ေရာက္လာေတာ့ ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ေျပာတယ္…
“ငါက ‘ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား’ ပါ…။ ငါလည္း ဆက္လက္ထြန္းလင္းေနဖို႔ အင္အားမရွိေတာ့ဘူး…။ လူေတြက ငါ့ကိုဥေပကၡာျပဳထားၾကၿပီး ငါ့ရဲ ႔ အေရးပါမႈကို နားမလည္ၾကေတာ့ဘူး…သူတို႔နဲ႔
လို႔ဆိုၿပီး ခဏအၾကာမွာ ၿငိမ္းသြားျပန္သတဲ့…။
ရုတ္တရက္ အခန္းထဲကို ကေလးေလးတစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီး ဖေယာင္းတိုင္ေလးသုံးတိုင္က မီးၿငိမ္းေနတာေတြ႔လိုက္တယ္…
“ ဒီဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြက ဘာလို႔ ဖေယာင္းတုိင္ကုန္တဲ့အထိမလင္
ဒီေတာ့ စတုတၳဖေယာင္းတိုင္ေလးကေျပာတ
“ဘာမွ မပူပါနဲ႔ ကေလး… ငါ့အလင္းေရာင္ေတြမၿငိမ္းေသး
ကေလးေလးရဲ ႔မ်က္ဝန္းမွာ အေရာင္ေလးေတြေတာက္ပလာၿပီး ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ ဖေယာင္းတိုင္ေလးကို ယူကာ ၿငိမ္းေနတဲ့ဖေယာင္းတိုင္ေလး
ဒီလိုပါပဲ သယ္ရင္းေရ… ‘ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္’ ဆိုတဲ့ မီးေတာက္ေလးကို ငါတို႔ဘဝေတြထဲက ေပ်ာက္ကြယ္မသြားေစသင့္ဘူး…ဒ
မင္းက ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဥေပကၡာျပဳခ်င္ျပဳပါလိမ့္မယ္
အခက္အခဲျပႆနာေတြကို မေတြးပါနဲ႔…ျဖစ္လာႏိုင္မယ့္
မင္းရဲ ႔ ပင္ပန္းမႈေတြ…က်ရွဳံးမႈေတြက
ဦးသုည
ဖတ္မိလို႔ေကာင္းတာေလးေတြကို
@@@သာသနာႏြယ္
No comments:
Post a Comment