တခါက...
အိမ္တကာလွည့္ျပီး လက္ခစားအဝတ္ခ်ဳပ္တ့ဲအလုပ္ကုိ လုပ္တ့ဲ အဝတ္ခ်ဳပ္သမားတစ္ေယာက္ ရိွတယ္။
တေန႔ေတာ့ သူဟာ သူေဌးၾကီးတစ္ဦးရဲ႕အိမ္မွာ ဝတ္စံုတစ္စံုခ်ဳပ္ေပးဖို႔ အလုပ္အပ္ႏွံျခင္း ခံရသတ့ဲ။
ဒါနဲ႔...
သူေဌးၾကီးထံကေန သူခ်ဳပ္ေပးရမယ့္ အဝတ္စကုိ ေတာင္းယူျပီးတ့ဲအခါ၊ ေျပာင္လက္ေတာက္ပျပီး တန္ဖိုးၾကီးေပးရတ့ဲ ကတ္ေၾကးတစ္လက္နဲ႔ အဝတ္စကုိ လိုအပ္သလို ကုိက္ျဖတ္လိုက္တယ္။
ျပီးတာနဲ႔ အဲဒီကတ္ေၾကးကုိ သူေျခေထာက္နားမွာ ခ်ထားလိုက္တယ္တ့ဲ။
အဲဒီေနာက္ေတာ့... ...
အပ္ေသးေသးေလးနဲ႔ အပ္ခ်ည္ၾကိဳးအခ်ဳိ႕ကုိ ထုတ္လိုက္ျပီး၊ ခုနက အပုိင္းပိုင္းျဖတ္ထားတ့ဲ အဝတ္စေတြကုိ စတင္ခ်ဳပ္လုပ္ေတာ့သတ့ဲ။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလို႔ လွပေသသပ္တ့ဲ ဝတ္စံုကုိ ခ်ဳပ္လုပ္ျပီးတ့ဲအခါမွာေတာ့... ...
သူဟာ...
အဝတ္ခ်ဳပ္တ့ဲအပ္ေလးကုိ သူ႔ေခါင္းမွာ ေဆာင္းထားတ့ဲ ဦးထုပ္မွာ တရိုတေသနဲ႔ ျပန္ျပီးထိုးထားလိုက္ေလတယ္။
ဒီေတာ့...
သူ႔ရဲ႕လုပ္ပံုကုိင္ပံုကုိ အစအဆံုး ေစာင့္ၾကည့္ေနတ့ဲ သူေဌးၾကီးက မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ သူ႔ကုိေမးတယ္... ...
"မိတ္ေဆြ... တန္ဖိုးၾကီးျပီး ေတာက္ေျပာင္လွပတ့ဲ ကတ္ေၾကးကုိေတာ့ သင့္ေျခေထာက္ရင္းမွာ ထားျပီး၊ ဘာမဟုတ္တ့ဲ တန္ဖိုးနည္းအပ္ေလးကုိေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ သင့္ဦးေခါင္းထက္မွာ တရုိတေသ သိမ္းဆည္းရတာပါလဲ"
စက္ခ်ဳပ္သမားက သူေဌးၾကီးကုိ ျပံဳးျပလိုက္ျပီး ရွင္းျပတယ္... ...
"အရွင္သူေဌးမင္း... ... ကတ္ေၾကးဟာ ေတာက္ေျပာင္လွပျပီး တန္ဖိုးၾကီးေပးရတာ မွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူက အဝတ္စေတြကုိ အပုိင္းပိုင္း ကိုက္ျဖတ္တာပဲ လုပ္တယ္၊ အပ္ကေလးကေတာ့ သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါ၊ သူက အျမင္မလွမပနဲ႔ တန္ဖိုးလည္းနည္းေပမယ့္ အပုိင္းပိုင္းျဖစ္ေနတ့ဲ အဝတ္စေတြကုိ ေပါင္းစီးေပးႏိုင္ျပီး ေသသပ္လွပတ့ဲ ဝတ္စံုတစ္စံုအျဖစ္ ဖန္တီးေပးႏုိင္တယ္၊ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အပ္ကေလးဟာ ကတ္ေၾကးထက္ပုိျပီး အေလးအျမတ္ထားရမယ့္ ပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ သူေဌးမင္း"
ျပီးေတာ့ အပ္ခ်ဳပ္သမားက ဆက္ေျပာတယ္... ...
"ပစၥည္းေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကုိ သတ္မွတ္တ့ဲအခါ သူ႔ကုိေပးေခ်ရတ့ဲ ေငြေၾကးနဲ႔ မပုိင္းျဖတ္ပါဘူး၊ အဲဒီပစၥည္းဟာ ေလာကၾကီးအတြက္၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အသံုးဝင္သလဲဆိုတ့ဲအေပၚ မူတည္ျပီး သတ္မွတ္ရပါတယ္"... တ့ဲ။
ပံုျပင္ေလးးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ သမီးေလးေရ
သမီးေလးတို႔ေတြလည္း ေလာကအလယ္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ဘဝေတြကုိ ျဖတ္သန္းၾကတ့ဲအခါ လူႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားေတြ႔ႏိုင္တာေပ့ါကြယ္။
ကတ္ေၾကးလို လူမ်ဳိး
နဲ႔
ခ်ဳပ္အပ္ေလးလို လူမ်ဳိး
စည္းလံုးညီညြတ္မႈေတြကုိ ျဖိဳခြဲဖ်က္စီးႏိုင္တ့ဲ၊ အရာရာကုိ ကုိက္ျဖတ္ပုိင္းစုတ္ႏိုင္တ့ဲ ကတ္ေၾကးလို လူမ်ဳးိေတြကုိ သတိထားေရွာင္းရွားၾကရမယ္... ....
ေလာကလူ႔ရြာအတြက္ ေကာင္က်ဳိးျပဳျပီး စည္းလံုးညီညြတ္မႈကုိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္းတ့ဲ ခ်ဳပ္အပ္ေလးလို လူမ်ဳးိကုိ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ တန္ဖိုးထားရမယ္....
ဒါပါပဲကြယ္
သမီးေလး....
သူေဌးၾကီးထံကေန သူခ်ဳပ္ေပးရမယ့္ အဝတ္စကုိ ေတာင္းယူျပီးတ့ဲအခါ၊ ေျပာင္လက္ေတာက္ပျပီး တန္ဖိုးၾကီးေပးရတ့ဲ ကတ္ေၾကးတစ္လက္နဲ႔ အဝတ္စကုိ လိုအပ္သလို ကုိက္ျဖတ္လိုက္တယ္။
ျပီးတာနဲ႔ အဲဒီကတ္ေၾကးကုိ သူေျခေထာက္နားမွာ ခ်ထားလိုက္တယ္တ့ဲ။
အဲဒီေနာက္ေတာ့... ...
အပ္ေသးေသးေလးနဲ႔ အပ္ခ်ည္ၾကိဳးအခ်ဳိ႕ကုိ ထုတ္လိုက္ျပီး၊ ခုနက အပုိင္းပိုင္းျဖတ္ထားတ့ဲ အဝတ္စေတြကုိ စတင္ခ်ဳပ္လုပ္ေတာ့သတ့ဲ။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာလို႔ လွပေသသပ္တ့ဲ ဝတ္စံုကုိ ခ်ဳပ္လုပ္ျပီးတ့ဲအခါမွာေတာ့... ...
သူဟာ...
အဝတ္ခ်ဳပ္တ့ဲအပ္ေလးကုိ သူ႔ေခါင္းမွာ ေဆာင္းထားတ့ဲ ဦးထုပ္မွာ တရိုတေသနဲ႔ ျပန္ျပီးထိုးထားလိုက္ေလတယ္။
ဒီေတာ့...
သူ႔ရဲ႕လုပ္ပံုကုိင္ပံုကုိ အစအဆံုး ေစာင့္ၾကည့္ေနတ့ဲ သူေဌးၾကီးက မေနႏိုင္ေတာ့ပဲ သူ႔ကုိေမးတယ္... ...
"မိတ္ေဆြ... တန္ဖိုးၾကီးျပီး ေတာက္ေျပာင္လွပတ့ဲ ကတ္ေၾကးကုိေတာ့ သင့္ေျခေထာက္ရင္းမွာ ထားျပီး၊ ဘာမဟုတ္တ့ဲ တန္ဖိုးနည္းအပ္ေလးကုိေတာ့ ဘာျဖစ္လို႔ သင့္ဦးေခါင္းထက္မွာ တရုိတေသ သိမ္းဆည္းရတာပါလဲ"
စက္ခ်ဳပ္သမားက သူေဌးၾကီးကုိ ျပံဳးျပလိုက္ျပီး ရွင္းျပတယ္... ...
"အရွင္သူေဌးမင္း... ... ကတ္ေၾကးဟာ ေတာက္ေျပာင္လွပျပီး တန္ဖိုးၾကီးေပးရတာ မွန္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူက အဝတ္စေတြကုိ အပုိင္းပိုင္း ကိုက္ျဖတ္တာပဲ လုပ္တယ္၊ အပ္ကေလးကေတာ့ သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါ၊ သူက အျမင္မလွမပနဲ႔ တန္ဖိုးလည္းနည္းေပမယ့္ အပုိင္းပိုင္းျဖစ္ေနတ့ဲ အဝတ္စေတြကုိ ေပါင္းစီးေပးႏိုင္ျပီး ေသသပ္လွပတ့ဲ ဝတ္စံုတစ္စံုအျဖစ္ ဖန္တီးေပးႏုိင္တယ္၊ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အပ္ကေလးဟာ ကတ္ေၾကးထက္ပုိျပီး အေလးအျမတ္ထားရမယ့္ ပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္ သူေဌးမင္း"
ျပီးေတာ့ အပ္ခ်ဳပ္သမားက ဆက္ေျပာတယ္... ...
"ပစၥည္းေတြရဲ႕ တန္ဖိုးကုိ သတ္မွတ္တ့ဲအခါ သူ႔ကုိေပးေခ်ရတ့ဲ ေငြေၾကးနဲ႔ မပုိင္းျဖတ္ပါဘူး၊ အဲဒီပစၥည္းဟာ ေလာကၾကီးအတြက္၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အသံုးဝင္သလဲဆိုတ့ဲအေပၚ မူတည္ျပီး သတ္မွတ္ရပါတယ္"... တ့ဲ။
ပံုျပင္ေလးးကေတာ့ ဒီေလာက္ပါပဲ သမီးေလးေရ
သမီးေလးတို႔ေတြလည္း ေလာကအလယ္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရင္း ဘဝေတြကုိ ျဖတ္သန္းၾကတ့ဲအခါ လူႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားေတြ႔ႏိုင္တာေပ့ါကြယ္။
ကတ္ေၾကးလို လူမ်ဳိး
နဲ႔
ခ်ဳပ္အပ္ေလးလို လူမ်ဳိး
စည္းလံုးညီညြတ္မႈေတြကုိ ျဖိဳခြဲဖ်က္စီးႏိုင္တ့ဲ၊ အရာရာကုိ ကုိက္ျဖတ္ပုိင္းစုတ္ႏိုင္တ့ဲ ကတ္ေၾကးလို လူမ်ဳးိေတြကုိ သတိထားေရွာင္းရွားၾကရမယ္... ....
ေလာကလူ႔ရြာအတြက္ ေကာင္က်ဳိးျပဳျပီး စည္းလံုးညီညြတ္မႈကုိ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္းတ့ဲ ခ်ဳပ္အပ္ေလးလို လူမ်ဳးိကုိ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံ တန္ဖိုးထားရမယ္....
ဒါပါပဲကြယ္
သမီးေလး....
No comments:
Post a Comment