ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔ခြန္းမ်ား

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ မိန္႔ခြန္းမ်ား

၁၉၄၅ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား အစည္းအေ၀းတြင္ ႁမြက္ၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း

ယခုအခါမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အဖ်က္ဆီးဆုံး၀ါဒဟာ ဖက္ဆစ္၀ါဒျဖစ္လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ကမာၻမွာ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ ရွိေနရင္ စစ္ျဖစ္ဦးမွာမုိ႔လုိ႔ ဒီ၀ါဒ ပေပ်ာက္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီတြင္လားဆုိရင္ မဟုတ္ေသးဘူး။ ဒီ၀ါဒမ်ိဳးဟာ သူတုိ႔ျပည္မွာလည္း တုိင္းသူျပည္သားေတြကုိ ခ်ဳပ္ခ်ယ္တယ္။ ကမာၻမွာလည္း အင္မတန္ ႐ုိင္းစုိင္းေသးႏုပ္တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၀ါဒကုိ လက္ကုိင္ထားၿပီး ပုိၿပီးခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတယ္။ ကမာၻမွာလည္း ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိ္က္တယ္။ ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရးကုိ ထိခုိက္လုိ႔ရွိရင္ ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရး မရွိႏုိင္ဘဲ ျဖစ္သြားမယ္။ ကမာၻ႕လြတ္လပ္ေရး မရွိရင္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးဆုိတာလည္း မရွိႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ကမာၻမွာ ပေပ်ာက္ေရးကုိ က်ေနာ္တို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ထဲမွာ ထည့္ထားတယ္။ ကမာၻမွာ အဲဒီ ၀ါဒမ်ိဳးကုိ တုိက္ဖ်က္မယ့္သူေတြနဲ႔ အျမဲပူးေပါင္းၿပီး အခြင့္အာဏာရတုိင္း ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ပဲ။ အထူးသျဖင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တုိင္းျပည္မွာ ဒီ၀ါဒမ်ိဳး လုံး၀မရွိႏုိင္ေအာင္ လုပ္ရမယ္။ အာဏာရွင္၀ါဒ၊ လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း မုန္းတီးေရး၀ါဒ၊ ဂ်ပန္ျပည္မွာလုိ စစ္ကသာ လႊမ္းမုိးရမယ္ဆုိတဲ့ စစ္ဖက္အာဏာရွင္စနစ္၊ သက္ဦးဆံပုိင္ ရွင္ဘုရင္စနစ္၊ အဲဒီ၀ါဒမ်ိဳး အငယ္စားျဖစ္တဲ့ ပေဒသရာဇ္ ၿမိဳ႕စား ရြာစား၀ါဒ၊ အထက္ကသာခန္႔ထားၿပီး တုိင္းသူျပည္သား ဆႏၵအရ မဟုတ္ဘဲ တုိင္းသူျပည္သားေတြနဲ႔ ကင္းကြာၿပီး မင္းစိတ္ေပါက္တဲ့ အရာရွိေတြ ခ်ယ္လွယ္တဲ့ စနစ္ဆုိးတစ္မ်ိဳး ရွိေနရင္ အမ်ားျပည္သူတုိ႔ဆႏၵနဲ႔ လုပ္ကုိင္ရတဲ့ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒ ေခတ္မစားႏုိင္တဲ့ ဖက္ဆစ္၀ါဒ ဆင္တူယုိးမွားေတြ ေပၚလာႏုိင္တယ္။ ဒီ ၀ါဒမ်ိဳးေပၚလာရင္ တုိင္းသူျပည္သားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရး ဆုိတာကုိ မရႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒကုိသာ ေခတ္စားေအာင္ လုပ္ရမယ္။ ဒီမုိကေရစီ၀ါဒသာ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ဆီေလ်ာ္တယ္။ ဒီ၀ါ ဒသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကုိ အားေပးတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီ၀ါဒကုိသာ က်ေနာ္တုိ႔ ရည္ရြယ္ရမယ္။ ေနာက္ လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ျပခြင့္၊ စည္း႐ုံးခြင့္၊ အစည္းအေ၀းေခၚခြင့္ႏွင့္ စီတန္းလမ္းေလွ်ာက္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာခြင့္ႏွင့္ ကုိးကြယ္လုိရာဘာသာ ကုိးကြယ္ခြင့္၊ တရားႏွင့္မညီေသာ အဖမ္းအဆီး အခ်ဳပ္အေႏွာင္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊ ကုိယ္ေရးလြတ္လပ္ခြင့္၊ ကုိယ့္အိမ္ ကုိယ့္ယာႏွင့္ ေနထုိင္ျခင္းကုိ မတရားသျဖင့္ ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမွ ကင္းလြတ္ခြင့္၊ လူတုိင္း ပညာသင္ၾကားႏုိင္ခြင့္၊ အခမဲ့ ေဆး၀ါးအကူအညီ ရရွိခြင့္၊ မတရားသျဖင့္ စီးပြားခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားမွ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္၊ အလုပ္သမား လယ္သမ်ားမ်ားရဲ႕ အနည္းဆုံးအခြင့္အေရးမ်ားကုိ အစုိးရက ေစာင့္ေရွာက္ေပးျခင္း၊ တုိင္းျပည္တြင္ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးတုိင္း ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္ဓေလ့ ကုိယ့္ယဥ္ေက်းမႈအတုိင္း ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခြင့္၊ အုိစာနာစာ အထိအခုိက္ ေလ်ာ္ေၾကး ရန္ပုံေငြ အစရွိသည္တုိ႔ကုိ အစုိးရကထားၿပီး အုိမင္း၍လည္းေကာင္း၊ ဖ်ားနာ၍လည္းေကာင္း၊ ထိခုိက္နာက်င္၍လည္းေကာင္း၊ အလုပ္လုပ္ခ်င္ေသာ္လည္း အလုပ္မရႏုိင္၍လည္းေကာင္း၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း မျပဳႏုိင္စြမ္း ရွိသူမ်ားသည္ အစုိးရ၏ အေထာက္အပံ့ကုိ ရရွိခြင့္ႏွင့္ ဒီမုိကေရစီ အခြင့္အေရးမ်ိဳးေတြလည္း ရွိရမယ္။  

၁၉၄၆ ခု ဇြန္လ ၇ ရက္ေန႔တြင္ ကန္ေတာ္မင္ပန္းျခံ၌ လူထုဆႏၵျပ ကန္႔ကြက္ပြဲ အစည္းအေ၀းမွ  

ရသင့္ရထုိက္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြကုိ တရားသျဖင့္ ေတာင္းဆုိျခင္းကုိ လမ္းကုန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရလိမ့္မယ္။ ယခုလုိ တရားသျဖင့္ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကုိ မရရင္ ဘာလုပ္မယ္ဆုိတာေတြလည္း ဖဆပလ ဥကၠ႒ မိန္႔ခြန္းမွာ ေျဖရွင္းျပခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ အထိ ေရာက္ခ်င္မွ ေရာက္လိမ့္မယ္။ သုိ႔ေပမယ့္ ျပင္ဆင္ထားရမယ္။ လြတ္လပ္ေရးဆုိတာဟာ ခ်က္ခ်င္း ရခ်င္မွရတာ။ က်ဳပ္တုိ႔ လုိလားခ်က္ဟာ တရားသျဖင့္ နည္းနဲ႔ ရခ်င္မွရမယ္လုိ႔ သံသယရွိတယ္။ အဲဒီကိစၥေတြဟာ တုိင္းျပည္တြင္လား မဟုတ္ဘူး။ ၿဗိတိသွ်အစုိးရ အေပၚမွာလည္း တာ၀န္ရွိတယ္။ ၿဗိတိသွ်အစုိးရဟာ သူတုိ႔နယ္အတြင္းရွိ တုိင္းျပည္မ်ား ဆူပူျခင္းကုိ မလုိဘူးဆုိေပမယ့္ သူတုိ႔ ဒီလုိ လုပ္ေနရင္ မေပၚသင့္ပဲနဲ႔ ဆူပူမႈေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ကလည္း လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲ မဆင္ႏႊဲပဲနဲ႔ ၿပီးေျမာက္သြားလုိေပမယ့္ က်ဳပ္တုိ႔ တစ္ဖက္တည္းအေပၚမွာ တည္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္က နားလည္ထားသင့္တာက တုိက္ပြဲဆုိတာက ပရိယာယ္အႀကီး၊ ပရိယာယ္အေသး ဆုိတာေတြနဲ႔ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ တုိက္ရတယ္။ ေနာက္ဆုတ္သင့္ဆုတ္ ေရွ႕တုိးသင့္တုိး အေျခအေနၾကည့္ကာ ပရိယာယ္သုံးသြားရတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔ တုိင္းသူျပည္သားမ်ားကုိ ယုံၾကည္ပါတယ္။ အခုေျပာရင္ အခုလုပ္ၾကမယ္ဆုိတာ သိရေပမယ့္ လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲအထိ မေရာက္ေစပဲ တုိက္ပြဲကေလးမ်ားနဲ႔ပင္ လုိရာေရာက္ေအာင္ တုိင္းျပည္အေျခအေနကုိ ၾကည့္ၿပီး ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၃၀၀ ျပည့္ႏွစ္က ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ ေရနံေျမ သပိတ္ေတြေမွာက္ၿပီး တုိက္ၾကတုန္းမွာ ေဆးလိပ္ခုံေတြကပါ ေရာၿပီး သပိတ္ေမွာက္ၾကတယ္။ အမွန္မွာ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ထဲက သူသွ်ိဳေတြက သပိတ္ေတြမ်ားၿပီး ထမင္းမေကၽြးႏုိင္ပဲ ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေအာင္ လုပ္တဲ့စနစ္ပဲ။ က်ဳပ္က ဆူၾကပါဆုိရင္ ဆူၾကမွာပဲဆုိတာ ယုံၾကည္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕လူေတြက က်ဳပ္တုိ႔ကုိ သမ႐ုိးက်စနစ္ျဖစ္တဲ့ အာဏာဖီဆန္ေရး၊ စင္ၿပိဳင္အစိုးရ တည္ေထာင္ေရးေတြကုိသာ တုိက္တြန္းခ်င္ၾကတယ္။ တုိင္းျပည္ အေျခအေနကုိ ၾကည့္ၿပီး ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ ခြက္ေစာင္းခုတ္၀ါဒေတြ ေပၚလာတာ ေတြ႕ရတယ္။ ဒီဟာက တုိင္းျပည္အားနည္းေအာင္ လုပ္တဲ့နည္းျဖစ္တဲ့အတြက္ တနည္းနည္းနဲ႔ ကာကြယ္ရမယ္။ ပရိယာယ္ အေသးစိတ္ကုိ အသုံးျပဳၿပိး ဗဟုိဌာနက လတ္တေလာ ေျပာင္းလဲသင့္က ေျပာင္းလဲရလိမ့္မယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ လူတုိင္း ေကာင္းႏုိင္လိမ့္မယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ဘူး။ အဲဒါကုိပဲ တဆိတ္ရွိ ေ၀ဖန္ရတာနဲ႔ အျပစ္ေျပာရတာနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနတာပဲ။ အေရးႀကီးတာက ဒါဟာ ကုိယ္က တစ္ကြက္စားၿပီး တဖက္လူက ႏွစ္ကြက္စားမွာကုိ သတိျပဳရမယ္။  

၂၃-၁-၁၉၄၆ ရက္ေန႔တြင္ ဖဆပလ ျပည္လုံးကၽြတ္ညီလာခံတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း တင္သြင္းခဲ့သည့္ ညီၫြတ္ေရးအဆုိ မိန္႔ခြန္းမွ 

က်ေနာ္တုိ႔ဟာ တုိင္းျပည္နဲ႔ လူထုလြတ္လပ္ေရးကုိ အျမဲတမ္း သစၥာမေဖာက္ဘဲ လုပ္ပါမယ္ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ပဋိညာဥ္ကတိ ေပးထားပါတယ္။ အဲဒီလုိ ပဋိညာဥ္ေပးထားတဲ့အတုိင္း ညီၫြတ္ေရးအဆုိကုိ တင္သြင္းရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္း ဆုိေတာ့ကာ လြတ္လပ္ေရးလုပ္တဲ့ကိစၥမွာ တတုိင္းတျပည္လုံး ေသြးစည္းၿပီး စည္းစည္းလုံးလုံး အလုပ္လုပ္မွ ျဖစ္ႏုိင္မွာမုိ႔ပဲ။ ဒီလုိမလုပ္ရင္ ညီၫြတ္ေရး မရဘူး။ မရဘူးဆုိလုိ႔ရွိရင္ တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳး လြတ္လပ္ေရးဟာ က်က်နန မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ မျဖစ္ႏုိင္လုိ႔ရွိရင္ ညီၫြတ္ေရးကုိ ပ်က္စီးရာ ပ်က္စီးေၾကာင္း လုပ္တဲ့သူေတြ၊ က်ေနာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္က ညီၫြတ္ေရးကုိ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ တတ္ႏုိင္သမွ် ေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိရင္ ခုန တုိင္းျပည္အတြက္ လူမ်ိဳးအတြက္ အင္မတန္ အသက္စြန္႔စားၿပီး လုပ္ကုိင္ေဆာင္ရြက္သြားၾကတဲ့ သူေတြကုိ သစၥာေဖာက္ရာ မေလးစားရာက်မွာမုိလုိ႔ ဒီညီၫြတ္ေရးအဆုိကုိ က်ေနာ္တင္သြင္းျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ခုေနအခါမယ္ ဗမာျပည္ဟာ ဘာအလုိဆုံးလဲဆုိလုိ႔ရွိရင္ ညီၫြတ္ေရးလုိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ညီၫြတ္ေရး လုိသလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာျပည္ဟာ အာဏာပုိင္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ႀကီး ေခၚ၍ ကုိယ္ပုိင္ျပဌာန္းခြင့္ရွိေသာ အေျခအေနမ်ိဳး ဆုိက္ေရာက္ေအာင္ (၀ါ) လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးဆုိေတာ့ကာ က်ေနာ္တုိ႔ လြတ္လပ္တဲ့ႏုိင္ငံ တည္ေထာင္မယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ႀကီးကုိ တည္ေထာင္ရမယ္။ အဲဒီ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ႀကီးက လြတ္လပ္တဲ့တုိင္းႏုိင္ငံ ထူေထာင္တဲ့အခါ က်ရင္ ဖြဲ႕စည္းပုံ ဥပေဒ အစီအစဥ္ေတြ စီမံရမယ္။ ဒီတုိင္းျပည္ႀကီးကုိ ဘာစနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မွာလဲ။ သမၼတစနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မလား။ ဘယ္စနစ္နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မလဲ။ ဘယ္လုိတုိင္းျပည္မ်ိဳး ထူေထာင္မလဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာ စီစဥ္ရမယ္။ အဲဒီလုိ စီစဥ္ၿပီးတဲ့အခါက်ေတာ့မွ လြတ္လပ္ေရးလုပ္ငန္းဟာ ေပၚလာမယ္။ ဒီေတာ့ကာ ညီၫြတ္ေရးဟာ အခ်ိန္အခါအလုိက္ ဒီတုိင္းျပည္ ဒီလူမ်ိဳးရဲ႕ အက်ိဳးကုိ အႀကီးဆုံးေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ့္ လက္နက္ႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ ညီၫြတ္ေရးဆုိတာဘာလဲ နားလည္ဖုိ႔လုိတယ္။ ဒီေတာ့ကာ ဒီအပုိဒ္ ဒီ၀ါက်မွာ ညီၫြတ္ေရးဆုိတဲ့အေၾကာင္း သ႐ုပ္ေဖာ္ျပထားတယ္။ တူညီေသာအက်ိဳး၊ တူညီေသာအလုပ္၊ တူညီေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရမယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ညီၫြတ္ေရးဆုိတာ ဘာအတြက္ ညီၫြတ္ရမွာလဲ။ ဘယ္လုိရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ညီၫြတ္ရမွာလဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္ဆုိတာ ရွိရမယ္။ ညီၫြတ္ေရးဆုိတာ ဘာအတြက္ ညီၫြတ္ရမွာလဲ။ ရာထူးယူဖုိ႔ ညီၫြတ္ရမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ဒီတုိင္းျပည္ရဲ႕ တုိင္းသူျပည္သားေတြကကုိ ႏွိပ္စက္ဖုိ႔ ညီၫြတ္ရမွာလား။ ဘာအတြက္ ညီၫြတ္ရမွာလဲ။ အဲဒီေတာ့ကာ က်ေနာ္လုိခ်င္တဲ့ ညီၫြတ္ေရးက တတုိင္းတျပည္လုံး လူတမ်ိဳးလုံးရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး၊ လူတမ်ိဳးလုံးရဲ႕အက်ိဳး၊ အဲဒီလုိ တူညီတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ တူညီတဲ့အက်ိဳး၊ တူညီတဲ့အလုပ္ အဲဒါေတြကုိရေအာင္၊ အဲဒီလုိ တူညီတဲ့အက်ိဳး တုိင္းသူျပည္သားရေအာင္၊ တူညီတဲ့ အလုပ္လုပ္တဲ့ ညီၫြတ္ေရးမ်ိဳး ျဖစ္ရမယ္၊ ပါးစပ္ကေျပာ႐ုံနဲ႔ မၿပီးဘူး။ ပါးစပ္က ညီၫြတ္ခ်င္ပါတယ္ ေျပာလုိ႔မျဖစ္ဘူး။ အလုပ္မွာလည္း တူရမယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း တူရမယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကုိမွ ညီၫြတ္ေရးလုိ႔ ေခၚထိုက္တယ္။ 

 ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၁၉) ရက္ ဖဆပလ ပဏာမ ျပင္ဆင္မႈညီလာခံ မိန္႔ခြန္းေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ 

 ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ လူထုက လူထုရဲ႕ကံၾကမၼာကုိ အေျခခံကေနၿပီး ဖန္တီးရာမွာ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ဆုိၿပီး လူထုကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္တယ္။ ရာဇ၀င္ေၾကာင္းအရ မလႊဲမေရွာင္သာလုိ႔လည္း လုိတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ေပၚေပါက္ေနတဲ့ ရာဇ၀င္အေျခအေန အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ အျခားတစ္လမ္းျဖစ္တဲ့ အေျခာက္တုိက္စိတ္ကူး စီမံကိန္းမ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ မ်က္စိစုံမွိတ္ၿပီး အကန္းလုိ ရမ္းလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ တစ္ဖက္တြင္သာလုပ္တဲ့အလုပ္၊ အလုိအေလ်ာက္ လူထုထႂကြမႈ၊ ဖ်က္ဆီး႐ုံအလုပ္ကုိလည္း လက္မခံႏုိင္ဘူး။ အဲဒါေတြေၾကာင့္ ေတာ္လွန္ေရးဆုိတာ အႀကီးက်ယ္ဆုံး ျပဳျပင္ဖန္တီးတတ္တဲ့ သတၱိရွိပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အေျခခံရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးကေတာ့ လုပ္စားကုိင္စား လူထုႀကီးလြတ္လပ္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကေတာ့ လူထုပါ၀င္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္မႈ အေျခခံကေတာ့ လူထုႀကီးရဲ႕ ႏုိးၾကားထႂကြမႈ တနည္းအားျဖင့္ လူထုႀကီးအား ဘယ္အထိ ဖြဲ႕ဖြဲ႕စည္းစည္းရွိလုိ႔ ဘယ္အထိ မိမိရဲ႕တာ၀န္နဲ႔ တန္ခုိးအာဏာကုိ သိရွိနားလည္ ႏုိးၾကားသလဲဆုိတဲ့ အေပၚမွာ တည္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ အခုလုပ္ေနတာေတြ အားလုံးေတြဟာ ဘာကုိလုပ္ေနတာလဲ၊ က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္ႀကီးကုိ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေနၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒီလုိ ေတာ္လွန္ေျပာင္းလဲေနတဲ့အခါ ၾကမ္းသင့္အခါလည္း ၾကမ္းခဲ့တယ္။ ၾကမ္းစရာလုိေသးရင္လည္း ၾကမ္းရအုံးမွာပဲ။ အမိ၀မ္းက ဖြားျမင္လာတဲ့ကေလးဟာ မေမြးခင္ ပဋိသေႏၶတည္ရတယ္။ ေန႔ရက္ေစ့မွ ေမြးဖြားရတယ္။ အဲဒီမတုိင္မီ ေမြးဖြားရင္ ေသရင္လည္း ေသမယ္။ ေလွ်ာရင္လည္း ေလွ်ာမယ္။ ခ်ည့္နဲ႔ရင္လည္း ခ်ည့္နဲ႔မယ္။ အင္မတန္ေကာင္းခဲတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမြးဖြားတဲ့အခါမွာလည္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္နဲ႔ ဖြားရတာရွိတယ္။ သက္သက္သာသာနဲ႔ ဖြားရတာရွိတယ္။ အေမ၊ အေဖရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ လက္သည္လုပ္တဲ့သူ က်င္လည္မႈ အစရွိတဲ့ အေျခအေနေတြအရ ျဖစ္တာပဲ။ 

၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ (၁၃) ရက္ေန႔ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ၌ က်င္းပေသာ ျပည္သူ႔အစည္းအေ၀းႀကီးတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ေနာက္ဆုံးမိန္႔ခြန္းမွ

က်ေနာ္တုိ႔ကလည္းဘဲ လြတ္လပ္ေရးကုိ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းရႏုိင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ ႀကိဳးစားမယ္။ အဲဒီလုိႀကိဳးစားမယ္ဆုိၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနတယ္။ ဒီလုိလုပ္ေနတဲ့အတုိင္း က်ေနာ္တုိ႔လုပ္တဲ့ လုပ္ငန္းဟာ ေအာင္ျမင္သလား မေအာင္ျမင္ဘူးလားဆုိတာ ယခုေနအခါ ဘယ္သူမွ မေျပာႏုိင္ေသးဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိရင္ အခ်ိန္ေတြလုိပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္ေနတဲ့လုပ္ငန္းေတြဟာ မၿပီးေသးဘူး။ ၿပီးလာတဲ့တစ္ေန႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ျမင္လာတဲ့တစ္ေန႔မွာ က်ေနာ္တို႔လုပ္ငန္းေတြဟာ ေအာင္ျမင္သလား၊ မေအာင္ျမင္ဘူးလား ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ျမင္ႏုိင္မွာပဲ။ အဲဒီလုိျမင္လာတဲ့အခါမွာ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ဘယ္လုိအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မ်ိဳးလဲ၊ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမ်ိဳးမွာ ဘယ္လုိထိေရာက္ေအာင္ လုပ္ႏုိင္သလဲဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ျမင္လာမယ္။ အဲဒီေတာ့ အခုေနအခါမွာ က်ေနာ္ ဘာမွ သိပ္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာေနဖုိ႔မလုိပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ဘာမွ ေသြဖီၿပီးေတာ့ လုပ္ေနတာ မရွိပါဘူး။ ဒီလြတ္လပ္ေရးရေအာင္ ဆုိၿပီး လုပ္ေနတာပဲ။ သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ အဲဒီလုိ လြတ္လပ္ေရးရေအာင္ က်ဳပ္တုိ႔လုပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ အလြယ္ဆုံး၊ အေကာင္းဆုံး၊ အေအးဆုံးနည္းကုိ ရွာတယ္။ အဲဒီလုိ ရွာတာကုိ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ ဘာအျပစ္ေျပာစရာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရွိသလဲ။ ဘယ္သူေတြက ဘာျဖစ္လုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔ကုိ အျပစ္တင္ေနရသလဲ။ အဲဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထား ၾကည့္ေစခ်င္တာက ဒီ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ ဘယ္လုိ ဖဆပလအဖြဲ႕ခ်ဳပ္လည္းဆုိတာ ရာဇ၀င္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ လူေတြကုိလည္း ရာဇ၀င္နဲ႔ ျပန္ၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ဗမာျပည္မွာ ေပၚခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႕ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအားလုံး တစ္ေယာက္စီ၊ တစ္ေယာက္စီ ခင္ဗ်ားတုိ႔ စိတ္ကူးထဲမွာ မာတိကာစဥ္ၿပီး စဥ္စားၾကည့္ပါ။ ဘယ္လုိလူစားေတြလဲ။ ဘယ္လုိအဖြဲ႕ေတြလဲ ဆုိတာ အဲဒီအခါမွာ အေျဖထြက္လာမယ္။ ယခုအခါမွာ က်ေနာ္တုိ႔က အစုိးရလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ က်ေနာ္တို႔ အစိုးရလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္အခါမ်ိဳးမွာဆုိရင္ အတုိက္အခံဆုိတာ ရွိစျမဲပါပဲ။ ဘုရားလက္ထက္က ဘုရားကုိယ္တုိင္ အတုိက္အခံနဲ႔ မကင္းလုိ႔ရွိရင္ က်ေနာ္တုိ႔လည္း မလြတ္ကင္းႏုိင္ဘူး။ အဲဒီလုိ အတုိက္အခံနဲ႔ မကင္းတဲ့အျပင္ တပ္ပ်က္ဗုိလ္ လုပ္ရတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ တုိင္းျပည္အေပၚမွာ ေစတနာရွင္းရွင္းထားၿပီးေတာ့ တဆင့္ထက္တဆင့္ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္လာတဲ့လုပ္ငန္းဟာ တုိးတက္သလား မတုိးတက္ဘူးလားဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ျပန္ၾကည့္ပါ။ ဒီေတာ့ကာ လြတ္လပ္ေရးဆုိလုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ က်ေနာ္ေျပာမယ္။ လြတ္လပ္ေရးဆုိတုိင္း ပေဒသာပင္ ေျမက မေပါက္ႏုိင္ဘူးဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ က်ေနာ္ရွင္းခဲ့ခ်င္တယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ စိတ္ထဲမွာ လြတ္လပ္ေရးရေတာ့မယ္ဆုိလုိ႔ရွိရင္ စိတ္ကူးက ဘယ္လုိ စိတ္ကူးၾကသလဲဆုိလုိ႔ရွိရင္ ပေဒသာပင္ႀကီး ခ်က္ခ်င္း ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ေပါက္ၾကေတာ့မလုိ႔ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ထင္ၾကတဲ့သူေတြ မ်ားၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ဟာ . . . လြတ္လပ္ေရး ရၿပီဆုိၿပီးေတာ့ ဘာလုပ္ခ်င္သလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္ အရင္တခါတုန္းက ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္ေခတ္တုန္းက ဂ်ပန္ေခတ္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး ဘုရားစူးေစ့ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတုန္းက အဲဒီတုန္းကဆုိလုိ႔ရွိရင္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီ ဆုိေတာ့ကာ ဟသၤာတနယ္ထဲမွာ က်ေနာ္ေတြ႕ခဲ့တာ၊ ဘာေတြ႕သလဲဆုိရင္ လမ္းမေပၚမွာ ထြက္ၿပီး ေဆးေတြလွန္းတယ္။ အဲဒီေတာ့ လမ္းသြားလမ္းလာလုပ္တဲ့သူေတြ အေတာ္ဂြက်တယ္။ အဲဒါဟာ လြတ္လပ္ေရးမဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္ေရးဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္က ဘာလဲ။ လြတ္လပ္ေရးဆုိတာဟာ ကုိယ့္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ေကာင္းစားဖုိ႔ျဖစ္ေစ၊ တမ်ိဳးသားလုံး ေကာင္းစားဖုိ႔ျဖစ္ေစ၊ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ အျခားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အက်ိဳးကုိ မထိခုိက္ပဲနဲ႔၊ အျခားလူေတြရဲ႕ အက်ိဳးကုိ မထိခုိက္ပဲနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ကုိယ့္တုိးတက္မႈအတြက္ လုပ္ႏုိင္တာဟာ လြတ္လပ္ေရးပဲ။ ဒီေတာ့ လြတ္လပ္ေရးဆုိတဲ့ အဓိပၸာယ္ဟာ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့သေဘာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ သေဘာမ်ိဳးသာျဖစ္တယ္။ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ ရွိမွသာလွ်င္ လြတ္လပ္ေရးဆုိတာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ လြတ္လပ္ေရးဆုိတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔ ရတဲ့အခါမွလည္း နားလည္ရမွာက ငါတုိ႔ တုိင္းျပည္ဟာ ပုိၿပီး စည္းကမ္းရွိဖုိ႔လုိတယ္။ ငါတုိ႔တုိင္းျပည္ဟာ လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္လည္းပဲ စည္းကမ္းရွိရွိနဲ႔ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီလုိအားျဖင့္ စည္းကမ္းသေဘာေတြကုိ နားလည္ၿပီး စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကမွ လြတ္လပ္ေရးဆုိတာ တကယ္ရမယ္။ အဲဒီေတာ့ကာ ခင္ဗ်ာတုိ႔ဟာ လြတ္လပ္ေရးကုိ လုိခ်င္ရင္ လြတ္လပ္ေရး ရႏုိင္ေလာက္တဲ့ စည္းကမ္းကုိ ရွိၾကပါ။ လြတ္လပ္ေရးကုိ လုိခ်င္လုိ႔ရွိရင္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ရႏုိင္တဲ့ ညီၫြတ္မႈကုိ ထိန္းသိမ္းထားပါ။ လြတ္လပ္ေရးကုိ လုိခ်င္လုိ႔ရွိရင္ လြတ္လပ္ေရးကုိ ရႏုိင္တဲ့ ထူေထာင္မႈကုိ လုပ္ၾကပါ။ အဲဒီလုိ လုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေရွ႕ကုိ လြတ္လပ္ေရး အရသာကုိ ခံစားစံစားခ်င္တယ္ဆုိရင္ အလုပ္လုပ္ၾကဖုိ႔၊ စည္းကမ္း ရွိၾကဖုိ႔၊ ယခုကတည္းက ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္ကုိ အက်င့္ဆုိးေတြ၊ အက်င့္ေဟာင္းေတြ၊ ေစာက္က်င့္ေတြကုိ ျပင္ၾကဖုိ႔ လုိၿပီဆုိတာ က်ေနာ္ ကေန႔ ေျပာခဲ့ခ်င္တယ္။ 

gwangyee.multiply.com/journal/item/30မွကူးယူေဖာ္ျပသည္.....